![]() Vel certe plurima: simul iugi quod insurgimus aspritudinem fabularum lepida incunditas levigabit.Ĭh. Isto accepto sititor alioquin novitatis Immo vero inquam Impertite sermonis non quidem curiosum, sed qui velim scire vel cuncta Ac dum ausculto quid sermonis agitarent, alter exerto cachinno Parce inquit In verba ista haec tam absurda tamque immania mentiendo. Ac dum is, ientaculum ambulatorium, prata quae praeterit ore in latus detorto pronus affectat, duobus comitum, qui forte paululum processerant, tertium me facio. Postquam ardua montium et lubrica vallium et roscida caespitum et glebosa camporum emensi, me equo indigena peralbo vehens eo quoque admodum fesso, ut ipse etiam fatigationem sedentariam incessus vegetatione discuterem, in pedes desilio, equi sudorem a fronte curiose exfrico, aures remulceo, frenos detraho, in gradum lenem sensim proveho, quoad lassitudinis incommodum alui solitum ac naturale praesidium eliquaret. 2 Thessaliam, nam et illic originis maternae nostrae fundamenta a Plutarcho illo inclito ac mox Sexto philosopho nepote eius prodita gloriam nobis faciunt, eam Thessaliam ex negotio petebam. Fabulam Graecanicam incipimus: lector intende laetaberis.Ĭh. Iam haec equidem ipsa vocis immutatio desultoriae scientiae stilo quem accessimus respondet. ![]() En ecce praefamur veniam, si quid exotici ac forensis sermonis rudis Mox in urbe Latia advena studiorum, Quiritium indigenam sermonem aerumnabili labore, nullo magistro praeeunte, aggressus excolui. Hymettos Attica et Isthmos Ephyraea et Taenaros Spartiaca, glebae felices aeternum libris felicioribus conditae, mea vetus prosapia est: ibi linguam Attidem primis pueritiae stipendiis merui. 1 At ego tibi sermone isto Milesio varias fabulas conseram auresque tuas benivolas lepido susurro permulceam, modo si papyrum Aegyptiam argutia Nilotici calami inscriptam non spreveris inspicere, figuras fortunasque hominum in alias imagines conversas et in se rursum mutuo nexu refectas, ut mireris. Faxo eum sero, immo statim, immo vero iam nunc ut et praecedentis dicacitatis et instantis curiositatis paeniteat.Ch. At ego scilicet Ulixi astu deserta vice Calypsonis aeternam solitudinem flebo.’ Et porrecta dextera meque Panthiae suae demonstrato, ‘ At hic bonus’ inquit ‘ Consiliator Aristomenes, qui fugae huius auctor fuit, et nunc moirti proximus iam humi prostratus grabatulo succubans iacet, et haec omnia conspicit, impune se laturum meas contumelias putat. Infit illa cum gladio ‘ Hic est, soror Panthia, carus Endymion, hic Catamitus meus, qui diebus ac noctibus illusit aetatulam meam: hic, qui meis amoribus subterhabitis non solum me diffamat probris, verum etiam fugam instruit. ![]() Ac dum infimum deiectus, obliquo aspectu, quid rei sit grabatuli sollertia munitus opperior, video mulieres duas altioris aetatis lucernam lucidam gerebat una, spongiam et nudum gladium altera hoc habitu Socratem bene quietum circumstetere. ![]() Tunc ego sensi naturalitus quosdam affectus in contrarium provenire: nam ut lacrimae saepicule de gaudio prodeunt, ita et in illo nimio pavore risum nequivi continere, de Aristomene testudo factus. ![]()
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. ArchivesCategories |